Villa Tantangan przez Word of Mouth
Zaprojektowana przez Word of Mouth willa Tantangan znajduje się na plaży Nyanyi; prywatna i zaciszna plaża na zachodnim wybrzeżu Bali. Został zbudowany na 6500 metrach kwadratowych ziemi, która z widokiem na Ocean Indyjski na zachodzie i naturalny system rzeczny na północy.
Willa ma również widoki na lokalną świątynię na plaży i wulkany w oddali, tworząc specjalny związek między architekturą a jej miejscem. W rezultacie projekt podążał za koncepcją stworzenia „Architektury Krajobrazu”, która stała się ważna w fizycznym połączeniu środowiska naturalnego i zbudowanego.
W projekcie zastosowano układ, w którym zabudowa formuje się wokół centralnego dziedzińca, tworząc intymne przestrzenie wewnętrzne między budynkami oraz bardziej otwarte przestrzenie na obwodzie. Budynki znajdują się na różnych poziomach terenu i są traktowane jak gigantyczne skrzynki na doniczki, każda z dachem otoczonym naturalną roślinnością lub stawami.
Ze względu na odległe położenie projektu ważne było, aby Willa mogła funkcjonować w sposób samowystarczalny. Aby to osiągnąć, przyjęto szereg ekologicznych systemów i podejść projektowych. Podział form budynku stworzył naturalną wentylację na terenie całego obiektu, a także przez każdy budynek z osobna; skutecznie chłodzi pomieszczenia. Ponieważ energia musiała być generowana przez system paneli słonecznych i akumulatorów wspieranych przez generator, ważne było, aby to pasywne chłodzenie było maksymalnie zmaksymalizowane, aby zmniejszyć obciążenie systemu.
Oprócz połączenia architektury z gruntem, skrzynki na donice dachowe służyły dodatkowemu celowi, tworząc efekt naturalnego chłodzenia w przestrzeniach poniżej. W ramach osiągnięcia samowystarczalności funkcjonowania Willi opracowano również systemy zlewni wody deszczowej.
Innym kluczowym podejściem do projektowania było wykorzystanie materiałów naturalnych i pozyskiwanych lokalnie. Oznaczało to, że inicjatywa ta uzyskała wsparcie nie tylko lokalnych dostawców i rzemieślników, ale także pozwolił na zmniejszenie śladu węglowego budynku. W ten sposób paleta materiałów staje się prawdziwym odzwierciedleniem lokalizacji budynku, dodatkowo zacierając granicę między architekturą a jej krajobrazem.