Cultuur

Brede slagen

Chris Guest moderniseert de klassieke pin-up

Voor ons nummer van 2018 waren we op zoek naar een beeldend kunstenaar wiens werk zowel het klassieke verleden als de innovatieve toekomst van pin-up art benadrukte. Toen we echter de Londense schilder Chris Guest tegenkwamen, wisten we meteen dat de zoektocht voorbij was. Met een technisch begrip van de kunstgeschiedenis en ervaring uit de eerste hand als verzamelaar in de tattoo-industrie, heeft Guest een perspectief dat resoneert met zowel de klassieke als de hedendaagse disciplines. Hij heeft een stijl ontwikkeld die ons begrip van de kunstcultuur uitbreidt en het publiek opnieuw kennis laat maken met hun favoriete tattoo-modellen in een revolutionair formaat. Net zoals de eerste pin-up prints de mensen van de jaren ’40 en ’50 fascineerden, uitdaagden en stimuleerden – Guest’s werk overschrijdt de grens tussen sexy en sleazy, maar slaagt er altijd in om een ​​gulden middenweg te vinden tussen de twee..

Schermopname 01-02-2018 om 10.39.19 uur

Leer meer over zijn kunst

Ik was als kind altijd aan het tekenen en creatieve dingen aan het doen, dus ik denk dat het daar eigenlijk maar een verlengstuk van is. Ik heb kunst gestudeerd aan de universiteit, maar ben daar toen mee gestopt. Mijn vaardigheden ontwikkelden zich echt toen ik naar London Fine Arts in Battersea ging, omdat ze je daadwerkelijk leren tekenen en schilderen met behulp van klassieke technieken. Het is een zeer inspirerende plek om je te omringen met anderen die geobsedeerd zijn door schilderen en tekenen. Toen kocht ik ongeveer 10 jaar geleden een huis met mijn vriendin en ze vroeg me iets te schilderen voor de nieuwe woonkamer. Ik kopieerde dit rode abstracte schilderij dat ze ergens online had gevonden en na het maken van dat schilderij was ik verslaafd. Ik realiseerde me dat er daarna geen weg meer terug was.Als je mijn werk van een paar jaar geleden bekijkt, schilderde ik vroeger heel donker en humeurig, met veel lagen en glazuren. Ik hou van het idee om zoiets in de toekomst nog een keer te proberen.Ik vind het erg leuk om een ​​gezicht vrij realistisch te schilderen, maar dan abstracter en borsteliger op de achtergrond, en gebieden die niet zo veel aandacht vereisen. Ik vind dat dit een behoorlijk interessant stuk werk oplevert, in plaats van dat het stuk er te gepolijst uitziet.Ik ben zelf behoorlijk zwaar getatoeëerd en vind het gewoon interessanter om te schilderen dan mensen zonder tatoeages. Het voelt altijd alsof er iets ontbreekt als ik tegenwoordig geen tatoeages schilder. Ik begon met het willen schilderen van burleske artiesten, maar ontdekte dat ze nogal schilferig waren als het erop aankwam ze te pakken te krijgen. Ik heb toen contact opgenomen met Cervena Fox. We houden nog steeds contact, ze is nu eigenlijk een tatoeëerder en heeft me het afgelopen jaar getatoeëerd.Direct zou ik niet zo veel zeggen, maar misschien onbewust beïnvloeden ze mijn werk wel. Ik heb altijd de kunst van Gil Elvren en Olivia de Berardinis bewonderd.Als je geen ‘echte baan’ hebt en je elk uur dat je wakker bent bezig bent met schilderen, is er overal inspiratie. Veel van mijn recente stukken met de opgeblazen dieren kwamen van het zoeken op eBay op een dag naar iets anders. Inspiratie is overal om ons heen, je hoeft alleen maar op de juiste plek te zijn om het te zien.Ik zou zeggen dat Londen mijn kunst enorm beïnvloedt. Misschien niet op een manier dat ik schilderijen wil maken met de Big Ben en rode bussen op de achtergrond, maar op een manier dat het altijd zo hip en edgy aanvoelt. Ik hou van de energie die voortkomt uit het leven in een grote stad die nooit stopt met bewegen. De stad zorgt ervoor dat ik mezelf de hele tijd wil pushen om steeds betere kunst te maken.Ik zou graag mijn tijd tussen Londen verdelen en de zomer in LA doorbrengen. Ik hou van het idee om ergens in de heuvels te huren. Het is een van mijn favoriete plekken ter wereld en ik zou graag willen zien hoe LA mijn kunst zou beïnvloeden en welke schilderijen ik in die omgeving zou kunnen maken. Misschien kunnen we over vijf jaar nog een interview doen om te zien of dat echt is gebeurd of niet!

Hoe ben je begonnen met schilderen??

Ik was als kind altijd aan het tekenen en creatieve dingen aan het doen, dus ik denk het wel'is eigenlijk maar een verlengstuk daarvan. Ik heb kunst gestudeerd aan de universiteit, maar ben daar toen mee gestopt. Mijn vaardigheden ontwikkelden zich echt toen ik naar London Fine Arts in Battersea ging, omdat ze je daadwerkelijk leren tekenen en schilderen met behulp van klassieke technieken. Het is een zeer inspirerende plek om jezelf te omringen met anderen die geobsedeerd zijn door schilderen en tekenen.

Toen kocht ik ongeveer 10 jaar geleden een huis met mijn vriendin en ze vroeg me iets te schilderen voor de nieuwe woonkamer. Ik kopieerde dit rode abstracte schilderij dat ze ergens online had gevonden en na het maken van dat schilderij was ik verslaafd. Ik realiseerde me dat er daarna geen weg meer terug was.

Meer informatie over ons pin-upnummer van 2018

Bekijk de video!