Tracy Morgan – “Lang leve de koning”

Komiek bespreekt leven in inkt en komedie

Waar begin je zelfs als je een artikel probeert te schrijven over een interview dat je met Tracy Morgan had? De waarheid is dat je net als de komiek zelf een beetje schurkenstaat. Je besluit niet de normale route van een grappige lede te gaan of een van zijn regels weg te gooien, zoals hoe hij nu op tournee is en hij zijn publiek zwanger maakt. In plaats daarvan schiet je gewoon vanuit de heup en laat je alles stromen. Net als het leven. En het woord ‘leven’ en de betekenis ervan is waar Tracy en ik het tijdens ons gesprek over hadden. De onderwerpen veranderden, maar het kwam altijd terug op dit ding dat leven heet. Voordat we er meteen in ploegen, zal ik aangeven dat ik de “Morgan” vergeet voor toekomstige referenties voor dit stuk. Het is Journalistiek 101 dat je vanaf nu Mr. Morgan of Morgan zou moeten zeggen, maar ik blijf bij Tracy omdat, nou ja, het is gewoon Tracy. Als je dit artikel leest, hoor je Tracy beter en krijg je een beter visueel beeld dan het formele gebruik van Morgan. Dom, ik weet het, maar ik ben een schurk, onthoud?

Het is donderdagochtend en ik wacht op een telefoontje. Ik heb hard gepusht voor een persoonlijk gesprek, maar het was qua schema te moeilijk. Alles goed. Ik zal elke dag een telefoontje aannemen met deze gast. Hoe dan ook, Tracy is een beetje laat, en toen raakte ik een dode zone. Uiteindelijk kwamen we samen om zijn aanstaande show op 12 oktober te bespreken op Het Palace Theatre in Stamford, zijn algehele tour en natuurlijk zijn tatoeages. Het gesprek is altijd diep, maar de antwoorden zijn nooit niet grappig. Signature Tracy: hij is overal heerlijk, eigenlijk over alles, en je probeert het gewoon bij te houden, maar het lukt niet. Je merkt dat je een grap probeert te maken, maar je kunt er niet eens een formuleren omdat hij al zes blokken voor je ligt.

Ik begon het gesprek met de voormalige 30 Rock en Saturday Night Live-ster door zijn aanstaande 50e verjaardag te bespreken, maar leeftijd voor Tracy zegt niet veel. Hij richt zich elke dag op het leven. Hij leeft in het nu en waardeert elke seconde dat hij op deze planeet is. Het is duidelijk dat het overleven van ‘het ongeluk’ vijf jaar geleden hier een rol in speelt. We hoeven er hier niet in detail op in te gaan. We weten wat er is gebeurd. We weten hoe hij terugkwam. Ik kan alleen maar zeggen wie je ook bidt dat hij er nog is.

“Je moet elke dag leven alsof het een haaienweek is”, vertelt The Last OG me. ‘Het is de wieg tot het graf, schat. Leeftijd is niet jouw zaak. De dag dat je geboren bent? Dat was zijn beslissing.”

Alles aan Tracy gaat over vooruitgaan, maar dat betekent niet dat hij het verleden volledig overslaat. Zijn tatoeages, legt hij uit, “vullen de kaart van mijn leven”. Hij heeft in totaal zo’n 10 tot 15 inktbanen – sommige kreeg hij voor de lol, de meeste moest hij iets betekenen. “Het leven verandert”, legde hij uit. “Die tatoeage blijft voor het leven op je, maar het is maar een moment van je leven.”

Zijn meest persoonlijke tatoeage is er een op zijn rug met de tekst ‘Me, Myself and I’. Dat kreeg hij na zijn eerste scheiding. “Dat is waar ik was in mijn leven. Ik was weer alleen.” Toch zei hij: “Soms word je er gek van. Soms zie je er een die je leuk vindt en krijg je er een.”

Enkele van zijn favoriete tatoeages? Hij heeft er een in het midden van zijn handen met de tekst ‘pay me sucka’. Een ander? Hij heeft er een op zijn penis met de tekst ‘lang leve de koning’. Maar Tracy is klaar met het krijgen van tatoeages. Waarom? “Ik ben 50 jaar oud,” barstte hij. Toch merkt hij snel op dat elke tatoeage op zijn lichaam zijn verhaal vertelt – een die elke dag evolueert en een die hij niet als vanzelfsprekend beschouwt. En hij heeft duidelijk waardering voor het leven na het overleven van het ongeluk, en blijft zijn vak aanscherpen.

Als hij even op adem komt, zegt hij dat hij altijd teruggaat naar zijn oude materiaal om het nieuwe vorm te geven. Ik begraaf de lede hier een beetje, maar als het publiek hem op deze tour ziet, is al het materiaal nieuw, en veel verandert van nacht tot nacht. “Je moet op stappen van je leven terugkomen”, zei hij. En terwijl hij zich voorbereidde op zijn huidige stand-uptour, bekeek hij veel beelden van zijn eerdere werk en realiseerde hij zich ‘wat niet te doen’. Toch, zei hij, “het oude spul laat groei zien. Je moet naar je spel kijken, schat. Ik herinner me dat ik alleen aanvallend speelde en aan mijn verdediging moest werken. Je moet het complete spel hebben.”

Hij vervolgde: “Als jong kind begin je met gevoel voor humor. Dat is het geschenk dat God je heeft gegeven. Dan ontwikkel en schrijf je grappen. Maar als je begint, is het gewoon je gevoel voor humor.”

En met zijn huidige tour is het zoveel meer. Het gebruikt alles wat hij heeft geleerd en meer om zijn set precies goed te krijgen. “Elke dag is een nieuw leven. Dus je schrijft erover’, zei hij. En hoewel zijn set politiek vrij is (“Geen poli-trucs. Ik doe geen politiek. Ik doe het leven”), zal hij nergens voor terugdeinzen. Op de vraag of hij wat van zijn materiaal zou verzachten, aangezien de wereld tegenwoordig wat gevoeliger is, reageert hij snel retorisch: “Een gecensureerde Tracy Morgan?” Vervolgens herhaalt hij dezelfde regel luider. “Alsjeblieft. Ik censureer mezelf niet. Als mensen de waarheid niet aankunnen, is dat hun probleem. Ik ben heel eerlijk tegen mijn publiek”, zei hij.

Hij vervolgde: “Je tekent niet alleen materiaal op basis van wat je op tv ziet. Soms ga ik door sh * t, en andere mensen gaan er ook doorheen. En ze kunnen relativeren. Het gaat met ups en downs, schat. Het is als de hartmachine in het ziekenhuis. Het gaat op en neer, en in een minuut kan het flatline worden. Ik probeer geen compromissen te sluiten.”

Hij voegde eraan toe: “Ik zie materiaal en ik voeg een gevoel voor humor toe. Ik geef mijn inzicht, wijsheid en begrip. Ik laat mijn publiek weten dat ik van ze hou.”

En hij haalt ook, zoals gezegd, dingen door elkaar. Elke avond is een andere show. “Je kunt niet dezelfde show doen. Michael Jackson deed nooit dezelfde show. Michael Jordan speelde nooit hetzelfde spel. Je moet aanpassingen doen. Je evolueert. Er is een reden waarom de dinosauriërs uitstierven.” Lang leve de koning.