Fotorealistische schilderijen van Roberto Bernardi
Fotorealistische schilderijen van Roberto Bernardi. Roberto werd geboren in Todi, Perugia, Italië in 1974. Zijn eerste werken dateren uit het midden van de jaren tachtig, en terwijl hij een jonge student was, wijdde hij zich aan de studie van renaissanceschilderkunst en picturale techniek. In 1993 verhuisde hij naar Rome, waar hij als restaurator werkte in de kerk van San Fransesco a Ripa. Na deze ervaring wijdde hij zich fulltime aan het creëren van zijn eigen hyperrealistische werken.
Bernardi’s schilderijen zijn veranderd van de dramatische, traditionele, klassieke stillevens, zo duidelijk beïnvloed door zijn Italiaanse afkomst, naar de verrassende, postmoderne beelden die hij vandaag schildert. Bernardi heeft een aangeboren begrip van de hedendaagse schilderkunst, in het bijzonder het werk van de popartiesten en zijn voorgangers in de fotorealistische beweging. Zijn werk is voor onze ogen geëvolueerd en daarbij heeft hij een uniek, fris en origineel standpunt weten te behouden. Zijn werk is uitgebreid van veeleisende voorstellingen van glas (zoals Arcobaleno, waarin kleurrijke glazen vaten zo zijn gerangschikt dat elke scherf van delicaat licht kan worden verkend, gevierd en perfect getranscribeerd) tot deze meest recente schilderijen van binnenlandse interieurs.
Net als de eerste generatie fotorealist Charles Bell, geeft Bernardi gewicht en diepte aan doorschijnende objecten, waardoor drama ontstaat in de overlappende vormen en oneindige reflecties die ze creëren. In een stijl die doet denken aan Bell’s kauwgomballenschilderijen is Lecca, Lecca, 2007, een assortiment van kleurrijke snoepjes in oogverblindende glazen potten. Elk element, tot aan de cellofaanverpakkingen van de lolly’s, is met zo’n precisie gemaakt dat de kijker wordt verleid om te proberen een van de overheerlijke lekkernijen te pakken te krijgen.
